شیخ احمد ریسونی نائب رئیس اتحادیه جهانی علمای مسلمان اظهار داشت: اقدام جنبش النهضه در جدایی میان حرکت سیاسی و دعوی با وجود تأخیر، حرکتی مثبت و موفق بود.
این فقیه و عالم مقاصدی در گفتگو با مجله‌ی هفتگی تجدید افزود: موفقیت این تجربه به چگونگی حرکت و عملکرد آن بستگی خواهد داشت؛ زیرا اگر کار دعوت را پیرو و خادم سیاست و حزب سیاسی قرار دهد به معنی فروپاشی بخش دعوت خواهد بود؛ زیرا سیاست غالبا دعوت و کارهای فرهنگی و علمی را نابود می‌کند.
رئیس پیشین جنبش توحید و اصلاح تأکید کرد که سیاست با وجود آن که فرعی از اصل دعوت است اما همواره در کمین نشسته دعوت است و این چیزی است که تجربه‌ی جنبش النهضه و فاصله گرفتن از کار دعوت در یک برهه‌ی طولانی و نیز تجربه‌ی اخوان المسلمین در سال 2011 آن را به خوبی نشان می‌دهد. به همین خاطر ریسونی می‌گوید: دیگر کارهای اصلاحی باید از حمایت لازم برخوردار باشند.
ریسونی در ادامه اظهار داشت: منتقدان این اقدام النهضه دو گروه هستند: گروهی از سلفی‌ها که این اقدام را گامی در راستای تسلیم در برابر فشارهای بین‌المللی و داخلی و تهی شدن از هویت اسلامی می‌دانند و گروهی نیز جریان‌های چپ و ملحدی هستند که آن را یک نیرنگ و تاکتیک سیاسی قلمداد می‌کنند.
ریسونی در پایان به نقش این اقدام در کار اصلاح، تصحیح، توان‌بخشی و حمایت از کار دعوت و تربیت اشاره کرد مشروط بر این که امر دعوت به هیچ روی دنباله‌روی حزب نشود.
جنبش النهضه در دهمین کنفرانس خود در ماه مه 2016 مقرر کرد که کار دعوی را از فعالیت‌های سیاسی جدا کند و بر این اساس النهضه به حزبی سیاسی تبدیل شود و دعوت و تربیت به نهادهای مدنی سپرده شود.