پس از من چه میپرستید؟
شیخ انجوقو صمب – عضو اتحادیه
تربیت ایمانی مهمترین و مؤکدترین نوع تربیت است و منظور از آن پرورش انسان در سایهی ایمان و تقویت یقین نسبت به خداست تا فطرت انسان دستخوش تغییر و تحول نشود. خدای متعال میفرماید:
"وإذ قال لقمان لابنه وهو يعظه يا بني لا تشرك بالله إن الشرك لظلم عظيم"
و [ياد كن] هنگامى را كه لقمان به پسر خويش -در حالى كه وى او را اندرز مىداد- گفت: اى پسرك من، به خدا شرك مياور كه به راستى شرك ستمى بزرگ است.
"يا أيها الذين آمنوا قوا أنفسكم وأهليكم نارا..."
اى كسانى كه ايمان آوردهايد، خودتان و كسانتان را از آتشى كه سوخت آن، مردم و سنگهاست حفظ كنيد...
در حدیث صحیح از ابو هریره آمده است:
"كل مولود يولد على الفطرة، فابواه يهودانه او ينصرانه او يمجسانه"
هر فرزندی بر اساس فطرت پاک زاده میشود؛ اما پدر و مادرش او را یهودی، مسیحی یا مجوسی پرورش میدهند.
مربی حقیقی کسی است که اهمیت این نوع از تربیت را درک میکند و میداند که کوتاهی نسبت به آن چه پیامدهای ناگواری دارد. مربی دلسوز به دنبال برنامهای میگردد که اهداف، شیوهها، وسایل و سازوکارهای نظارت و ارزیابی را در خود دارد. اهمیت پرورش در سایهی اسماء و صفات الهی را میفهمد؛ خدا را در دلش تعظیم میکند و به انجام طاعات و ترک منکرات همت میگمارد. با توجه به عقل و سن خود، روشهایی را به کار میگیرد که شامل تشویق و هم ترهیب میشود. از دلایل عقلی و نقلی کمک میگیرد. اگر پروردگارش را بشناسد و در راه مؤمنان گام نهد و مدارج پیشرفت و ترقی را برای دعوت دین بپیماید، خداوند او را به راه سلف و دعوتگران و و مصلحان راهنمایی میکند و از منحرفان و ظالمان دور میسازد.
اگر احساس کند که جامعه دچار انحراف عقیدتی، عملی یا رفتاری شود بیعت توحیدیاش را تازه میکند و در مجالس ذکر حاضر میشود و ساعات عمرش را که میرفت در بازی و سرگرمی و بحث و جدل سپری شود به ذکر اختصاص میدهد.
نکتهی پایانی این که مربی ایمان پس از پیمودن این مسیر طولانی در ساخت فرد مسلمان با عقیده و عبادت صحیح و اخلاق زیبا، باید از ثمرهی عمل و نتیجهی تلاش خود اطمینان داشته باشد و دچار شک و بدگمانی نشود. این یعنی ملاحظه و نگاه آخری که سازندهی زبردست یک کالا پیش از عرضه به نمایشگاه یا بازار به آن میاندازد.
گویی وقتی با این پرسش روبرو میشود: پس از من چه میپرستید؟ تمام فصلهای درس توحید را خلاصه میکند و به
پرسش او پاسخ میدهد و نسبت به پیامدها و الزامات آن هشدار میدهد و اگر خدا بخواهد پاسخ این میشود: پروردگار تو و خدای یگانهی اولین و آخرین را میپرستیم.