الحمد لله والصلاة والسلام على محمد رسول الله وعلى آله وصحبه ومن والاه.. وبعد؛
اتحادیه‌ی جهانی علمای مسلمان عملیات آدم ربايي و گروگان‌گیری توسط برخی از افراط‌گرایان مذهبی در منطقه‌ی عین امناس در جنوب الجزایر را که به کشته شدن تعدادی از گروگان‌ها و نیز برخی از تندروان مذهبی انجامید و جهانيان شاهد آن بودند، به شدت محکوم می‌کند و در مقابل این تراژدی ناگوار که تندروان مذهبی انجام مي‌دهند و با کمال تأسف به اسلام و مسلمانان نسبت داده می‌شود، یادآوری نکات زیر را لازم می‌داند:
نخست: اتحادیه تهدید و گروگان‌گيري افراد را با هر مذهب و دیانتی که باشند به شدت محکوم می‌کند و آن را از محرماتی می‌داند که کتاب و سنت بر آن صحه گذاشته است؛ قرآن کریم امنیت را یکی از نعمت‌های خداوند در حق انسان‌ها برمی‌شمارد:
"الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ" [قريش:4] خداوندگاری که از گرسنگی ایشان را رهانیده است و خوراک‌شان داده است و آنان را از خوف و هراس ایمن ساخته است.
این کار هیچ ارتباطی به روش و سنت رسول گرامی اسلام ندارد او که می‌فرمود: "لا يحل لمسلم أن يروع مسلماً"؛ هیچ مسلمانی را روا نیست که مسلمانی را بترساند حتی حق ندارد غیرمسلمان را نیز تهدید کند.
و حتي به نسبت غير مسلمان نيز جايز نيست: "المؤمن من أمنه الناس على دمائهم وأموالهم" مسلمان کسی است که مردم نسبت به جان و مال‌شان از او در امان باشند. سلف صالح نیز از این شیوه بری بوده‌اند؛ آنان همواره با شعار رحمت و مهربانی و آراسته با حکمت و اندرزهای نیکو دعوت اسلامی را گسترش داده‌اند و حتي در میدان‌های جنگ کسی را نکشتند مگر كساني که قصد كشتن آنان را مي‌نمود. در سیره‌ی مسلمانان نیامده است که آنان افرادی را که از سوی یکی از مسلمانان امان گرفته است کشته باشند. در حدیث نبوی آمده است: "المسلمون يجير عليهم أدناهم" یک مسلمان با پایین‌ترین شأن اجتماعی می‌تواند دیگران را پناه دهد.
دوم: اتحادیه کشتار گروگان‌های مذکور را با هر دیانتی که باشند محکوم می‌کند؛ قرآن هم‌آوا با دیگر کتاب‌های آسمانی اعلام می‌دارد که:
"أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعاً" [مائده:32]. هر کس انسانی را بدون ارتکاب قتل یا یا فساد در زمین بکشد چنان است که گویی همه‌ی انسان‌ها را کشته است.
سوم: اتحادیه از تمام برادرانی که شعار اسلام و مسلمانی سر می‌دهند می‌خواهد در جنگ و صلح به احکام اسلام و اخلاق رسول اکرم(ص) که مایه‌ی رحمت برای جهانیان بود پایبند باشند:"وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ" [أنبياء: 107]. ما تو را جز رحمت برای جهانیان نفرستاده‌ایم. و خود نیز می‌فرماید: "إنما أنا رحمة مهداة" همانا من مایه‌ی رحمت و هدایت هستم.
چهارم: اتحادیه تأکید می‌کند که اعلام جنگ و خشونت در داخل جامعه‌ی اسلامی تنها به قتل عام و مصیبت بیشتر می‌انجامد و در طول تاریخ هیچ‌گونه خیر و برکتی را برای اسلام و مسلمانان به ارمغان نیاورده است؛ بلكه تظاهرات مسالمت‌آمیز و شیوه‌های صلح‌جویانه ثابت کرده است که قادر است به مراتب بهتر از توسل به روش‌های خشونت‌آمیز به تغییر رژیم‌های خودکامه بانجامد پس باید درباره‌ی خود و امت اسلام از خدا بترسند شما در بسیاری از موارد که به دخالت‌های خارجی در امور امت اسلام می‌انجامد در مقابل خداوند مسئول هستند. خداوند متعال می‌فرماید: "يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ" [بقرة:208]
ای کسانی که ایمان آوریده‌اید همگی به صلح و آشتی درآیید و از گام‌های اهریمن پیروی نکنید بی‌گمان او دشمن آشکار شما است.
دوحه: 12 ربیع الاول 1434 / 5 بهمن 1391شمسي
دکتر علی قره داغی دکتر یوسف قرضاوی
دبیرکل رئیس اتحادیه